3… 2… 1… START!

Sama specyfika i organizacja studiów pedagogicznych wskazuje na konieczność samodzielnego zaangażowania się we własny rozwój zawodowy. Na politechnice studenci mają w każdym semestrze wiele godzin obowiązkowych zajęć laboratoryjnych o charakterze praktycznym, a więc takich, które dają możliwość doskonalenia umiejętności zawodowych.

Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się na studiach pedagogicznych i na innych pokrewnych kierunkach. Tam rolę „pracowni” mogłaby co najwyżej pełnić placówka (np. przedszkole, szkoła) objęta patronatem uczelni lub utworzona przy niej – analogicznie do kliniki uruchamianej przy akademii medycznej, gdzie praktykują przyszli lekarze. Sytuacja taka jest jednak rzadkością i studia związane z naukami społecznymi przewidują jedynie odbywanie praktyk (śródrocznych, wakacyjnych lub dyplomowych) w zewnętrznych placówkach. Dlatego kształcący się pedagodzy, wychowawcy i terapeuci, których program studiów jest mniej obciążający niż na politechnice – sami powinni sobie stwarzać jak najwięcej okazji do praktykowania.

Wbrew pozorom zadbanie o to, by zaraz po studiach mieć co wpisać w CV pod pozycją „doświadczenia zawodowe” nie wymaga wielkich wyrzeczeń czy wielogodzinnych „maratonów”. Dodatkowa praca nie musi zajmować więcej niż kilka godzin tygodniowo. Rocznie da to ok. 200, a przy 5-letnim cyklu studiowania – ok. 1000 godzin! Ma oczywiście znaczenie, co w ciągu tego czasu się działo. Czy było to tylko siedzenie i obserwowanie, snucie się z kąta w kąt na zasadzie „chcesz pomóc, to nie przeszkadzaj” czy plotkowanie z personelem. Również poświęcenie 2-3 wakacyjnych tygodni na pracę jako wychowawca czy opiekun na koloniach, obozach czy półkoloniach, przyniesie przyszłemu pedagogowi wiele korzyści.

Oto, co można (i powinno się) robić podczas praktyk lub wolontariatów:
– zapoznać się ze specyfiką pracy placówki/instytucji np. przeglądając statuty, programy pracy, programy wychowawcze itp.,
– sprawdzić siebie w boju aktywnie uczestnicząc zarówno w działaniach organizacyjnych, jak i bezpośrednio z podopiecznymi,
– zaplanować i zrealizować zajęcia w oparciu o własne pomysły (scenariusze, konspekty, projekty edukacyjne lub artystyczne, akcje, imprezy, eventy), a przy okazji wpleść w nie swoje pasje i zarazić nimi personel i podopiecznych,
– promować działalność placówki/instytucji w regionie, w tym także przez Internet (np. socialmedia),
– wykorzystać własne kontakty i znajomości do wsparcia działań placówki (sponsoring, promowanie, doposażenie, rekrutowanie podopiecznych czy uczniów itp.),
– w oparciu o zdobyte doświadczenia i własny dorobek opracować autorskie publikacje (ebooki, artykuły zamieszczone w pedagogicznych serwisach internetowych, czasopismach, swoim „pedagogicznym” blogu itp.),
– poznać środowisko i pracowników oraz samemu dać się poznać od jak najlepszej strony,
– itp.

Po skończeniu studiów imponujące CV aktywnego absolwenta będzie nie tylko potwierdzeniem jego dużego doświadczenia jako świeżo upieczonego pedagoga, ale również posiadanych przez niego zalet osobowościowych: pracowitości, zaangażowania, systematyczności, samodzielności czy kreatywności. Oczywiste jest zatem, że potencjał i wartość takiego kandydata zwielokrotni jego szanse na zatrudnienie nawet poza instytucjami oświatowymi.

CZYTAJ WIĘCEJ W PORADNIKU:

CV Pedagoga

WWW.KREATYWNAEDUKACJA.PL

Zamów poradnik

Blog pedagoga

Ot, taki sobie blog pedagoga.
Wychowuję, uczę, szkolę, wykładam.
Zapraszam do lektury.

WAKACYJNE SZUKANIE PRACY

Wakacje nie należą do najfortunniejszych okresów na poszukiwanie pracy w większości branży i zawodów. Nie oznacza to jednak, że nie warto w tym czasie próbować dostać się na oświatowy rynek pracy lub rynek stanowiący swoiste „otoczenie” oświaty. Większość placówek pracujących systemem roku szkolnego, a nie kalendarzowego, robi tzw. organizacje (plany związane z ilością oddziałów/klas, strukturą zatrudnienia, przydziałami godzin) w maju. Potem żyje się zakończeniem roku szkolnego i wakacyjnymi planami (głównie prywatnymi). Weryfikacja majowych założeń dokonuje się pod koniec sierpnia na zebraniach kadry lub radach pedagogicznych – wtedy to okazuje się, jak wygląda efekt rekrutacji uczniów/podopiecznych, dyspozycyjność kadry (zmiana pracy, rezygnacja, długoterminowe zwolnienia lekarskie itp.), a także ostateczna decyzja władz oświatowych co do pierwotnych założeń organizacyjnych na kolejny rok szkolny. Zatem sam koniec wakacji i początek września jest czasem, kiedy mogą pojawić się szanse na zwolnienie jakiegoś miejsca (stałe, długo- lub krótkoterminowe).

Ten, kto poszukuje pracy i przegapi okres marzec-maj, najczęściej czeka do września i wtedy rozpoczyna działania aplikacyjne. Wówczas jednak jest zmuszony rywalizować z rzeszą podobnie myślących kandydatów. Wakacje mogą zatem okazać się dobrym momentem na wstrzelenie się na zawodowy rynek pracy, ponieważ pozwalają na nawiązanie bezpośredniego kontaktu z placówkami poprzez staż, wolontariat lub wakacyjne praktyki – przy uszczuplonym urlopami składzie pomoc w lipcu czy sierpniu jest zdecydowanie bardziej przydatna niż w ciągu całego roku, zwłaszcza w placówkach opieki całkowitej. Jeśli chodzi o szkoły, placówki kulturalno-oświatowe (domy kultury, centra zajęć pozalekcyjnych, świetlice środowiskowe itp.) czy organizacje pozarządowe, część z nich podczas wakacji organizuje cykliczne zajęcia lub półkolonie. To również dobra okazja – nie tylko do zarobienia „jakichś” pieniędzy – ale też do nawiązania kontaktów z dyrekcją lub kierownictwem placówki lub instytucji oraz zaprezentowania siebie. Podobnie rzecz się ma w przypadku kolonii lub obozów (zwłaszcza organizowanych przez daną szkołę), kiedy to tuż przed wyjazdem okazuje się, że z jakichś powodów trzeba uzupełnić kadrę.

Oczywiście wakacyjne nawiązanie współpracy z jakąś placówką nie daje gwarancji na jej przedłużenie po wakacjach i objęcie stałej posady na całym etacie lub jej części, może jednak stanowić dobry argument negocjacyjny w powakacyjnych poszukiwaniach pracy. Na tle tych, którzy sobie przebimbali wakacje, w dokumentach aplikacyjnych i podczas rozmów kwalifikacyjnych dobre wrażenie robi zdobyte doświadczenie, zaangażowanie, determinacja i zaradność. Wystarczyło tylko zrezygnować z 2-3 tygodni wakacji. Więcej na temat planowania kariery oraz strategii poszukiwania pracy w oświacie i w jej „otoczeniu” przeczytasz w PORADNIKU.

Praca po pedagogice

CO PO PEDAGOGICE?

O „popedagogicznych” realiach i możliwościach poczytaj tutaj:
http://www.goldenline.pl/forum/1196604/pedagogika-slepa-uliczka-czy-brama-do-wielu-mozliwosci

POLECAMY!

Dzięki tej książce dowiesz się:

  • jak planować swoją karierę zawodową
  • jak, gdzie i kiedy szukać pracy w zawodzie i poza oświatą
  • jak napisać skuteczne CV i list motywacyjny
  • jak przygotować pedagogiczne portfolio
  • jak rozwijać własne zasoby i doskonalić warsztat pracy
  • jak wdrażać innowacje pedagogiczne
  • jak opracowywać projekty edukacyjne
  • jak realizować działania z zakresu oświatowego Public Relations
  • jak tworzyć własne publikacje

ZAMÓW PORADNIK NA  www.e-pedagog.pl

W wielu publikacjach i bezpośrednich wypowiedziach – zarówno kandydatów, jak i osób rekrutujących – spotkałem się ze stwierdzeniem, że podstawą przy staraniu się o pracę jest dobre CV – w tym również pracę w oświacie. Osobiście zawsze uważałem, że ważniejsze jest praktyczne pokazanie tego, co się potrafi, jednak z przeprowadzonych ostatnio rozmów z dyrektorami kilku szkół okazało się, że CV jest dla nich kluczowe nie tylko w przypadku kandydatów, których widzą pierwszy raz na oczy, ale również w odniesieniu do praktykantów, stażystów czy wolontariuszy, których goszczą u siebie tygodniami lub miesiącami. Dyrektora interesuje bowiem – obok opinii opiekuna stażu czy praktyk oraz własnych obserwacji – wieloaspektowy zawodowy portret kandydata, ujawniający wszystko to, czego nie udało mu się zaprezentować w praktyce. Ponadto – jak stwierdzili zarządzający szkołami – wygodnie jest mieć wgląd w kompleksową charakterystykę kwalifikacji, kompetencji, umiejętności, doświadczeń oraz osiągnięć aplikującego. Tak więc musiałem przyznać rację, że pedagogiczna „cefałka” odgrywa ważną rolą nie tylko w przypadku kandydatów próbujących sforsować mury placówki, ale również szczęściarzy, którzy znaleźli się wewnątrz jako praktykanci, stażyści lub wolontariusze.

Dokumenty aplikacyjne pedagoga/nauczyciela – podobnie jak reprezentantów innych dziedzin – mają swoją specyfikę, którą należy uwzględnić przy ich tworzeniu. Curriculum Vitae i list motywacyjny powinny zawierać informacje o karierze edukacyjnej (i zawodowej, jeśli ma się już jakąś praktykę) oraz wspomnianych wyżej kwalifikacjach, predyspozycjach, umiejętnościach i doświadczeniu. Warto zatem traktować je jako zbiór argumentów mających przekonać pracodawcę, że jest się osobą, która spełnia jego oczekiwania (a jeszcze lepiej, jeśli je przewyższa).

Istnieje wiele wzorów CV – zarówno pod względem formy, jak i treści – dlatego poniżej ogólnie opisałem te uniwersalne elementy, które można w indywidualnie dobranej konfiguracji zamieścić w swoich pedagogicznych aplikacjach.

WYKSZTAŁCENIE
Tutaj powinieneś wypisać szkoły, do których uczęszczałeś, zaczynając od tej, którą ukończyłeś ostatnio lub w której nadal się uczysz. Twoją listę powinna zamykać szkoła średnia, chyba że wcześniejsze etapy edukacji miały profil lub charakter, który chcesz zaakcentować w swoim CV, np. szkoła podstawowa muzyczna lub sportowa, Gimnazjum Umiejętności Twórczych itp. Jeśli w szkole średniej lub wyższej pisałeś pracę dyplomową z dziedziny związanej ze specjalizacją lub charakterem placówki, w której chcesz pracować, zamieść w CV jej temat. Dzięki temu możesz być postrzegany jako ekspert w tej właśnie dziedzinie.

DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE
Tak brzmiący nagłówek jest pojemniejszy niż „Praca zawodowa”, ponieważ możesz w tym miejscu zawrzeć – obok pracy etatowej i wakacyjnej – wszystkie formy dotychczasowej aktywności składające się na Twoje doświadczenie, czyli: odbyte praktyki, staże, wolontariaty oraz działalność w organizacjach społecznych. Jeśli jednak zdecydujesz się na rozdzielenie swojego doświadczenia zawodowego na poszczególne kategorie, mogą one zostać opatrzone nagłówkami: PRAKTYKI, STAŻE, WOLONTARIATY, DZIAŁANOŚĆ W ORGANIZACJACH SPOŁECZNYCH

DODATKOWE KWALIFIKACJE
W tym miejscu możesz wypisać wszelkiego rodzaju udokumentowane kursy, szkolenia, warsztaty, konferencje szkoleniowe itp.

SAMODOSKONALENIE
Ten element nie jest popularnym punktem zamieszczanym w życiorysie, jednak możesz w nim zawrzeć wiele cennych informacji eksponujących Twoje mocne strony, np.: studiowanie literatury z zakresu arteterapii, odwiedzanie edukacyjnych serwisów internetowych i przeglądanie artykułów dotyczących metodyki pracy w świetlicy szkolnej, udział w konferencjach naukowych (w tym miejscu wymień tytuły konferencji, ich daty oraz organizatorów, np. uczelnię, instytucję, wydawnictwo edukacyjne), odwiedzanie targów edukacyjnych (wymień daty i miejsca).

WŁASNE PUBLIKACJE
Publikacjami, którymi możesz się pochwalić są nie tylko artykuły, programy, scenariusze opublikowane w czasopismach, internetowych serwisach edukacyjnych; autorskie podręczniki albo ebooki, ale również własny „zawodowy” blog lub strona internetowa, bądź wypowiedzi (posty) na specjalistycznych forach lub w portalach społecznościowych. W CV podaj tytuły publikacji oraz czasopism, adresy serwisów internetowych, autorskiego bloga lub strony WWW, linki do wypowiedzi na forach itp. – oczywiście wraz z datami ich opublikowania.

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
W tym miejscu możesz wymienić swoje szczególne osiągnięcia zawodowe – nagrody, dyplomy, wyróżnienia zdobyte w konkursach osobiście (np. tytuł kreatywnego pedagoga roku, nagroda dyrektora placówki, nagroda zdobyta podczas studiów, np. za najlepszy autorski scenariusz, projekt, program) lub wraz z grupą swoich podopiecznych (np. I miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Szkolnych).

DODATKOWE INFORMACJE
Możesz tutaj opisać swoje umiejętności obsługi komputera i poszczególnych programów, np. aplikacje pakietu MS Office (Word, Excel, PowerPoint), programy graficzne (Corel, Photoshop), programy edukacyjne (seria „Klik uczy…”, „Dyslektyk”); umiejętności obsługi urządzeń biurowych, Internetu i poczty elektronicznej; znajomość języków obcych itp.

ZAINTERESOWANIA
Nie tylko charakteryzują one Twoją osobowość (cierpliwość, systematyczność, kreatywność, zdolności manualne, artystyczne itp.), ale również potencjał pedagogiczny. Jest on tym większy, im bardziej możesz w swojej pracy zawodowej (zarówno edukacyjno-wychowawczej, jak i organizacyjnej) wykorzystać posiadane przez siebie pasje i predyspozycje (np. zdolności artystyczne, organizacyjne itp.).

REFERENCJE
Jeśli posiadasz referencje wystawione przez Twoich przełożonych, dyrektorów lub kierowników instytucji, z którymi do tej pory współpracowałeś, możesz je tu wymienić, a ich kopie załączyć do dokumentów aplikacyjnych lub zabierać ze sobą na rozmowy kwalifikacyjne.

Może się zdarzyć, że w swoim CV dostrzeżesz jakąś piętę achillesową, czyli jego słaby punkt. Pomyśl więc, co mógłbyś zrobić, żeby ten stan zmienić. Niekiedy wystarczy ukończenie jakiegoś kursu lub rozpoczęcie kilkumiesięcznego wolontariatu w wybranej przez Ciebie placówce. Z kolei list motywacyjny powinien stanowić kompozycję argumentów uświadamiających pracodawcy korzyści, jakie uzyska, zatrudniając Cię. Koniecznie zadbaj o to, by znalazły się w nich argumenty odpowiadające hipotetycznym lub sprecyzowanym (np. w ogłoszeniu) oczekiwaniom i wymaganiom stawianym potencjalnemu kandydatowi. Sztampowe, uniwersalne dokumenty, wysyłane hurtowo wszędzie, gdzie się da, są nie tylko oznaką braku profesjonalizmu nadawcy, ale i szacunku dla adresata.

Więcej informacji na temat poszukiwania pracy w oświacie (i nie tylko) oraz rozwijania kariery zawodowej pedagoga/nauczyciela (m.in. w oparciu o innowacje pedagogiczne oraz projekty edukacyjne i artystyczne) znajdziesz w poradniku:

CV Pedagoga

WWW.KREATYWNAEDUKACJA.PL

Zamów poradnik

Aby twórczo!

Twórczość przez duże „Tfu”!